Zdarza się, że dyrektorzy szkół i przedszkoli mają wątpliwości, kiedy są przydzielane zajęcia specjalistyczne, a kiedy rewalidacyjne. Warto pamiętać, że rodzaj zajęć powinien wynikać z orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego wydanego przez poradnię oraz być określony w indywidualnym programie edukacyjno-terapeutycznym opracowanym dla konkretnego dziecka. Dowiedz się, jak prawidłowo organizować zajęcia specjalistyczne i rewalidacyjne dla uczniów.
Zezwolenie na indywidualny program lub tok nauki jest możliwe po uzyskaniu opinii rady pedagogicznej oraz opinii publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej. Warto pamiętać, że poradnia w jednej opinii może zarekomendować zarówno indywidualny program nauki oraz indywidualny tok nauki. Sprawdź szczegóły.
Orzeczenia wydawane przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną powinny być podpisane przez przewodniczącego zespołu. Co do zasady przewodniczącym jest dyrektor poradni. Trzeba jednak pamiętać, że może on upoważnić do tej czynności inną osobę. To oznacza, że orzeczenie bez podpisu dyrektora poradni psychologiczno-pedagogicznej również jest ważne.
Dostarczenie do szkoły opinii o potrzebie udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej zobowiązuje szkołę do podjęcia konkretnych działań. Co jednak zrobić, jeżeli opinia została dostarczona w czerwcu i szkoła nie ma możliwości zorganizowania pomocy zgodnie z zaleceniami poradni psychologiczno-pedagogicznej? Czy w takiej sytuacji można zrezygnować z tworzenia aneksu do arkusza organizacji i organizowania zajęć specjalistycznych?
Opinia o potrzebie objęcia ucznia zindywidualizowaną ścieżką kształcenia wskazuje okres objęcia tą formą pomocy. W przepisach wskazano jednak, że okres ten nie może przekraczać jednego roku. Co oznacza to w praktyce? Czy uczeń może przejść na zindywidualizowaną ścieżkę kształcenia tylko jeden raz?
Szkoła czy przedszkole nie mogą poinformować rodziców o braku możliwości zorganizowania zajęć logopedycznych ze względu na brak gabinetu dla logopedy. Za zapewnienie warunków do udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej i kształcenia specjalnego odpowiada dyrektor i organ prowadzący. Co zrobić, jeżeli w szkole lub placówce nie ma miejsca na gabinet logopedy?
W każdym statucie przedszkola i szkoły powinny być określone zasady wykonywania zadań związanych z udzielaniem pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Oprócz tego dyrektorzy często wprowadzają dodatkowe regulaminy przydzielania i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Należy pamiętać, że nie jest to konieczne. Sprawdź, dlaczego w przedszkolu i szkole nie trzeba wprowadzać regulaminu udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
Prowadzenie zajęć rewalidacyjnych należy powierzyć specjaliście posiadającemu kwalifikacje w zakresie odpowiednim do niepełnosprawności ucznia. Warto jednak pamiętać, że ten sam nauczyciel może realizować na zajęciach rewalidacyjnych elementy treningu umiejętności społecznych. Nie musi w tym celu uzyskiwać dodatkowych kwalifikacji.
Do wniosku o wydanie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego dołącza się m.in. dokumentację medyczną. Niekiedy konieczne może być także informacja o stanie zdrowia dziecka. Przepisy nie mówią jednak, że musi wystawić ją lekarz konkretnej specjalności. Zatem, czy do wniosku o wydanie orzeczenia można dołączyć zaświadczenie wydane przez lekarza rodzinnego?
Umożliwienie uczniowi pisania na komputerze w toku edukacji nie ułatwia mu pracę, ale jest także konieczne, wprowadzić takie dostosowanie na egzaminach. Zdarza się jednak, że nauczyciele nie zgadzają się, aby uczeń pisał na komputerze, jeżeli takie zalecenie nie wynika wprost z opinii lub orzeczenia wydanego przez poradnię. Czy mają rację? Którym uczniom należy umożliwić pisanie na komputerze?