Bunt dwulatka i trzylatka, czyli potrzeba odrębności w naturalnym rozwoju dziecka
Zdarza się, że to, co nieznośne dla dorosłych jest kluczowe w rozwoju dzieci. Przykładem może być wspinanie się, głośne krzyczenie w czasie zabawy, beztroska twórczość wymagająca użycia dużych płaszczyzn (ścian w salonie). Nie można pominąć ciągłego brudzenia ubrań, odkrywania nowych faktur poprzez wkładanie przedmiotów do buzi, walki o swoje grabki w piaskownicy. Choć dorosłym opiekunom czasem puchnie głowa i kończy się cierpliwość, to jednak istnieją pewne prawa dzieciństwa. Jak prawo do zdrowego buntu, czyli tzw. buntu dwulatka, kiedy wydaje się, że dziecko zaczyna testować rodzicielską cierpliwość. Czy dziecko w tym wieku faktycznie "testuje" dorosłych? Czym właściwie jest bunt dwulatka, czym się objawia i co robić, gdy nie mija?
Z artykułu dowiesz się m.in.:
- Czym jest bunt dwulatka i jak długo trwa ten etap rozwoju?
- Czy należy się niepokoić, jeżeli buntować zaczyna się trzyletnie dziecko?
- Kiedy zachowanie dziecka niekoniecznie oznacza bunt dwulatka, ale może świadczyć o innych problemach?
- Na co zwrócić uwagę, gdy podejrzewamy, że w zachowaniu dziecka przejawiają się inne problemy?
- Co możemy zrobić, gdy niepokojące zachowanie nie ustaje i wskazuje na coś więcej niż silny temperament?
Uzyskaj dostęp do portalu a wraz z nim:
- Dostęp do stale aktualizowanej wiedzy z zakresu prawa oświatowego.
- Wsparcie ekspertów w rozwiązywaniu indywidualnych problemów.
- Praktyczne wskazówki i porady ułatwiające codzienną pracę.
- Baza kilkuset scenariuszy i kart pracy gotowych do wydrukowania i zastosowania na zajęciach.
- Atrakcyjne materiały multimedialne – słuchowiska, webinaria i gry dydaktyczne.
