Złożenie w szkole opinii o potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną zobowiązuje dyrektora do zorganizowania zalecanych zadań. O ile w przypadku orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego przepisy mówią wprost – szkoła ma 30 dni na opracowanie IPET, o tyle w przypadku opinii z poradni nie ma takich wytycznych. Jak szybko zorganizować zajęcia z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
Jedynym podmiotem uprawnionym do wydania orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego jest publiczna poradnia psychologiczno-pedagogiczna. Każde orzeczenie powinno zostać sporządzone w dwóch egzemplarzach – są to dwa oryginały. Jeden oryginał jest przekazywany rodzicom lub pełnoletniemu uczniowi, zaś drugi jest egzemplarzem dla poradni. Na jego podstawie w przyszłości możliwe będzie sporządzenie kopii poświadczonej za zgodność z oryginałem.
Zdarza się, że do poradni psychologiczno-pedagogicznej zgłaszają się rodzice lub pełnoletni uczniowie chcący uzyskać duplikaty wydanych wcześniej opinii lub orzeczeń. Pojawia się wówczas wątpliwość – w jaki sposób i na jakim wzorze wydać taki dokument, skoro przepisy nie określają zasad wydawania duplikatów.
Zgodnie z art. 4 pkt 32 ustawy Prawo oświatowe, przez niepełnosprawność sprzężoną należy przez rozumieć występowanie u dziecka niesłyszącego lub słabosłyszącego, niewidomego lub słabowidzącego, z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją, z niepełnosprawnością intelektualną albo z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera, co najmniej jeszcze jednej z wymienionych niepełnosprawności.
Zamieszczenie w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego zalecenia realizacji części zajęć indywidualnie zobowiązuje szkołę do zapewnienia uczniowi takiej formy wsparcia. Trzeba jednak pamiętać, że to zespół nauczycieli i specjalistów pracujących z uczniem określa, jakie przedmioty, w jakiej liczbie godzin będzie realizował.Powyższe powinno wynikać z posiadanego przez dziecko ww. orzeczenia, wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia i zapisów w indywidualnym programie edukacyjno-terapeutycznym.
Uczestnicy zajęć rewalidacyjno-wychowawczych nie realizują podstawy programowej i nie dotyczą ich ramowe plany nauczania, dlatego nie organizuje się dla nich zajęć rewalidacyjnych. Czy tak samo jest w odniesieniu do zajęć z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej?
Objecie ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w szkole nie wymaga dostarczenia opinii lub orzeczenia wydanego przez poradnię. Rozpoznawanie potrzeb uczniów to jeden z podstawowych obowiązków nauczycieli, którzy mogą i powinni być inicjatorami wsparcia dla ucznia. Najważniejszą rolę w tym zakresie odgrywa z pewnością wychowawca klasy. Należy jednak pamiętać, że w udzielanie pomocy angażowani są wszyscy nauczyciele, w tym także psycholog, pedagog szkolny czy pedagog specjalny. Sprawdź, kiedy i w jaki sposób powinna być udzielana pomoc psychologiczno-pedagogiczna dla ucznia bez opinii i orzeczenia. Dowiedz się, jak organizować pomoc dla uczniów, których potrzeby zostały rozpoznane w szkole.
Przepisy prawa oświatowego nie określają tygodniowego wymiaru godzin zajęć dydaktyczno-wyrównawczych dla ucznia. W związku z tym, jeżeli będzie to zgodne z potrzebami ucznia i okaże się wystarczające, takie zajęcia mogą odbywać się na przykład raz na dwa tygodnie. Sprawdź, kto ustala liczbę godzin zajęć wyrównawczych dla ucznia.
Zindywidualizowana ścieżka kształcenia jest formą pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów, którzy nie mogą uczęszczać do szkoły z powodów wynikających w szczególności ze stanu zdrowia. Jej organizacja i realizacja wciąż budzą wiele wątpliwości wśród dyrektorów, nauczycieli i rodziców. W artykule odpowiadamy na najczęściej zadawane pytania. Wyjaśniamy, co ścieżka oznacza dla szkoły i ucznia. Podajemy przykłady organizacji kształcenia w tej formie pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
Przepisy nie regulują kwestii funkcjonowania zespołu wczesnego wspomagania rozwoju dziecka w razie długotrwałej nieobecności specjalisty wchodzącego w skład zespołu. Sprawdź, jak zdaniem specjalisty należy postąpić w sytuacji, gdy do zespołu został powołany wymagany specjalista, ale ze względu na nieobecność przez dłuższy okres nie może prowadzić zajęć z dzieckiem objętym WWR. Dowiedz się czy można kontynuować zajęcia wczesnego wspomagania rozwoju dziecka, jeżeli jeden ze specjalistów jest długotrwale nieobecny w pracy.
W większości przedszkoli w okresie wakacyjnym zaplanowana jest tzw. przerwa wakacyjna. W tym czasie w placówce nie odbywają się żadne zajęcia, w tym zajęcia wczesnego wspomagania rozwoju dziecka. Wobec tego powstaje pytanie: czy skoro liczbę godzin określa się w wymiarze miesięcznym, to te zajęcia trzeba przeprowadzić przed wakacjami lub po wznowieniu pracy przedszkola? A co w przypadku nieobecności dziecka? Czy przedszkole, szkoła lub poradnia psychologiczno-pedagogiczna musi zagwarantować możliwość odrabiania zajęć terapeutycznych organizowanych dla dziecka z opinią o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka?
Kwalifikacje wymagane od nauczycieli określa rozporządzenie MEN. jednakże ostatecznej oceny kwalifikacji nauczyciela zawsze dokonuje dyrektor. W artykule wyjaśniamy, czy specjaliści prowadzący zajęcia wczesnego wspomagania rozwoju dziećmi muszą mieć przygotowanie do pracy z małymi dziećmi o zaburzonym rozwoju psychoruchowym. Wyjaśniamy także, czy specjalista musi mieć kwalifikacje wymagane od nauczycieli przedszkoli.