Pomazane kabiny w toalecie. Urwana umywalka. Mokry papier toaletowy na suficie w łazience. Zdewastowane kosze na śmieci. Wielki, wulgarny rysunek na ścianie sali gimnastycznej. Niszczenie mienia szkolnego przez ucznia zdarza się często i dotyczy zarówno szkoły podstawowej, jak i ponadpodstawowej. Dorosły na widok bezmyślnych działań młodocianych, szkolnych wandali dostaje białej gorączki. Zadaje sobie pytania. Po co? Dlaczego tak łatwo niszczy się to, co wspólne? Jak sprawić, by uczniowie uznali nareszcie, że szkoła nie jest niczyja, ale należy do całej społeczności, której uczniowie są najważniejszą częścią? W artykule wskazujemy, z czego może wynikać wandalizm w szkole i jak mu przeciwdziałać.
Dla części uczennic i uczniów, którzy spróbowali wagarów, kończy się na pojedynczych przypadkach samowolnej nieobecności. Jednak są także osoby, dla których wagarowanie staje się jednym ze sposobów funkcjonowania w szkolnej rzeczywistości. Jeśli w ich przypadku wagary raz pozwolą im osiągnąć cel (np. uniknąć złej oceny), jest duże prawdopodobieństwo, że spróbują ich znowu i że tendencja do wagarowania będzie się pogłębiać. Konsekwencje mogą być poważne. Dlatego warto zdecydowanie reagować już na pierwsze, nawet pozornie niewinne przypadki wagarowania.
Często zapominamy, że w zasięgu dzieci są substancje niemniej groźne w działaniu niż klasyczne narkotyki. Substancje te, choć nie zostały wymienione w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii, zażywane w nieodpowiedni sposób lub w nadmiarze są równie groźne dla zdrowia i życia. Nauczyciele muszą być świadomi tych zagrożeń i aktywnie działać w celu ochrony uczniów przed potencjalnymi skutkami zażywania substancji odurzających. Dowiedz się, które substancje odurzające są popularne wśród młodzieży, po czym poznać, że nastolatek po nie sięga. Sprawdź, jakie obowiązki spoczywają na nauczycielu, który wie o tym, że uczeń stosuje omawiane substancje.
Światowy Dzień Zdrowia Psychicznego przypada na dzień 10 października. Kondycja psychiczna najmłodszych i młodych Polaków od lat wzbudza niepokój, dlatego takie dni, jak ten są szczególnie ważne. Każda okazja do propagowania wiedzy na temat higieny zdrowia psychicznego, standardów opieki psychologicznej i walki ze stygmatyzacją jest na wagę złota. Tegorocznym hasłem tego dnia jest „zdrowie psychiczne jako prawo człowieka”. Badania zlecone przez Rzecznika Praw Dziecka w 2021 roku wykazały, że ok. 14% uczniów w Polsce wymaga interwencji związanej z ich funkcjonowaniem psychicznym. Jest to ogromna grupa zagrożona stygmatyzacją i wykluczeniem z powodu kłopotów, na które nie mają wpływu. Dowiedz się, jak w szkole zniwelować mechanizmy stygmatyzacji wobec uczniów, którzy mają kłopoty w tym obszarze.
Każdy nauczyciel przynajmniej kilka razy w karierze zawodowej widział płaczącego ucznia. Z reguły w takiej sytuacji staramy się dowiedzieć, co się stało, a jeżeli to możliwe – wesprzeć ucznia w trudnym dla niego momencie. Jednak co w sytuacji, gdy źródłem problemu jest sam nauczyciel? Czy i jakie konsekwencje mogą spotkać nauczyciela, który swoim zachowaniem doprowadzi ucznia do łez?
Zorganizowanie świetlicy szkolnej to obowiązek każdej szkoły podstawowej i specjalnej, jeżeli rodzice zgłoszą potrzebę korzystania z opieki po lekcjach. W niniejszym artykule przyjrzymy się celom i zadaniom świetlicy szkolnej oraz przepisom regulującym jej funkcjonowanie. Wyjaśniamy, jakie są wymagania dotyczące pomieszczeń, w których odbywają się zajęcia świetlicowe, omawiamy zasady rekrutacji do świetlicy, dostępność dla dzieci niepracujących rodziców oraz liczbę uczniów w grupie świetlicowej. Autorka przeprowadziła również analizę przepisów dotyczących kwalifikacji nauczyciela wychowawcy świetlicy, wymiaru pensum oraz wymagań dotyczących dokumentowania pracy.
Czy nauczyciel działający w pojedynkę jest w stanie przygotować program wychowawczo-profilaktyczny? Jaką rolę w tym procesie odgrywają szkolni specjaliści? Działanie zespołowe nauczycieli, szczególnie w kontekście formułowania działań wychowawczo-profilaktycznych, wydaje się być koniecznością. Dowiedz się, jak powinno wyglądać konstruowanie szkolnego programu wychowawczo-profilaktycznego i kto odpowiada za jego opracowanie.
Ocenianie to jedno z najtrudniejszych, a zarazem najbardziej kontrowersyjnych zadań szkoły. Czy zawsze udaje nam się wystawiać sprawiedliwe i jednocześnie motywujące do dalszej pracy oceny? Dowiedz się, jakie pułapki czyhają na nauczycieli i jak ich unikać. Sprawdź, czy zdarza Ci się postępować zgodnie z opisanymi schematami.
Czasy, w których zeszyty się pożyczało i przepisywało, a informacji potrzebnych do zadań domowych szukało w encyklopedii dawno już minęły. Przeziębiony uczeń jeszcze spod kołdry może wysłać prośbę o zdjęcia notatek z lekcji na klasowym czacie. Odpowiedź na trudne pytanie z chemii na pewno znajdzie się w Internecie, a do zrobienia konstrukcji z zapałek na technikę na pewno przyda się tutorial. „Kiedyś to były inne czasy”, „dzieci nie umieją rozmawiać, tylko wysyłają sobie emotikony”, „zamiast podwórka są gry na serwerach” – podobne komunikaty słyszy się często w dyskusjach dorosłych. Często oceniamy kompetencje komunikacyjne młodych ludzi gorzej niż własne, nie zastanawiając się nad tym, na czym polega różnica i czy mogą z niej płynąc jakieś korzyści.
Szacuje się, że w Polsce funkcjonuje około miliona rodzin zrekonstruowanych, założonych przez partnerów, którzy mają już dzieci z poprzednich związków. Relacje w takich rodzinach w prosty sposób obrazuje metafora patchworku. To tkanina uszyta ze skrawków różnych tkanin, które pozornie do siebie nie pasują, ale razem tworzą całość, często spójną i ciekawą. Różnorodność rodzin to również wyzwanie dla wychowawcy. W jaki sposób nawiązać dobrą współpracę z członkami rodzin tak złożonych, jak patchworkowe?
Podejmowanie rozmowy, która ma na celu przekazanie nieprzyjemnych i przykrych w odbiorze treści sprawia trudność każdemu nauczycielowi. Dowiedz się, jak przekazać rodzicom ucznia informacje o jego problemach, aby rozmowa stanowiła punkt wyjścia w drodze do próby ich rozwiązania. Upewnij się, że wiesz, jak komunikować rodzicom problemy dziecka.
Działania dotyczące preorientacji zawodowej w przedszkolu powinny być podejmowane w toku realizacji podstawy programowej wychowania przedszkolnego – nie trzeba więc opracowywać odrębnego programu. Podpowiadamy, jak powinna być organizowana preorientacja zawodowa w przedszkolu.
Wiosna to moment przełomowy dla ósmoklasistów. Przed nimi pierwsze dorosłe wyzwanie – wybór profilu klasy w liceum ogólnokształcącym lub branży, w której chcą się kształcić. Nie jest łatwo podejmować wiążące decyzje w wieku 14-15 lat. W artykule podpowiadamy, jak wspierać dziecko w wyborze szkoły.
Jedną z najważniejszych kompetencji współczesnego człowieka staje się zarządzanie zmianami, a więc licznymi tranzycjami, przez które przechodzić będziemy w różnych momentach swojego życia, często w nieoczekiwany sposób.
Piosenka Czerwonych Gitar opisuje przeróżne działania, które jest w stanie podjąć zakochany nastolatek, mimo ciągłego odrzucenia – „tak bardzo się starałem, a ty teraz nie chcesz mnie…”. Zdarza się, że nauczyciele patrzą na te pierwsze miłosne historie z pobłażliwością. A przecież sami nie mogli jej zdzierżyć u dorosłych, gdy przeżywali swoją nastoletnią miłość. Dorośli często zapominają o tym, co dla nastolatków jest oczywiste. O tym, że złamane serce boli nie tylko bohaterów filmów dla młodzieży. Przeczytaj artykuł i skorzystaj ze wskazówek, jak w szkole reagować na zakochanych nastolatków. Dowiedz się także czego nie mówić, aby pozornie niewinnym żartem nie urazić młodego człowieka.
Nowe wyniki badań naukowych przedstawiają coraz szerszą wiedzę na temat przebiegu procesu uczenia się oraz tego, co mu sprzyja, a co go utrudnia. Nierzadko wiedza ta jest sprzeczna z popularnymi przekonaniami czy intuicją, a czasem nawet z praktyką szkolną. Warto jednak przyjrzeć się tym informacjom i wykorzystywać je w swojej pracy, a także przekazywać uczniom. Jak więc rozwijać umiejętności uczenia się – przedstawiamy 6 głównych zasad.
Przepraszam to podobno najtrudniejsze słowo świata. Gdy wypowiadają je uczniowie, odczuwamy satysfakcję. Sami jednak nieczęsto go używamy uważając je za oznakę słabości i zagrożenie dla naszego autorytetu. Tymczasem przepraszanie ma ogromną moc. W artykule wyjaśniamy, dlaczego przepraszanie uczniów przez nauczycieli może być traktowane jako ważne narzędzie wychowawcze.
Szkoły mają i stosują procedury postępowania w sytuacji spożycia alkoholu przez ucznia. Zasady te odnoszą się jednak do uczniów przebywających na terenie szkoły. Często jednak nie wiemy, jak zachować się w sytuacji, gdy nauczyciel spotka ucznia spożywającego alkohol poza szkołą, po zakończonych zajęciach. Czy nauczyciel musi zareagować, jeśli zobaczył niepełnoletniego ucznia spożywającego alkohol poza godzinami pracy szkoły?
Zachowania autoagresywne, w tym samouszkodzenia czy próby samobójcze zdarzają się nie tylko w czasie wolnym od zajęć – nierzadko mają miejsce w szkole. Zdarzenie tego rodzaju w żadnym wypadku nie może zostać zignorowane. Poznaj odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące postępowania w sytuacji, gdy uczeń targnął się na swoje zdrowie lub życie w czasie zajęć organizowanych przez szkołę.
Informacja o zażyciu lub zażywaniu środków odurzających poprzez uczniów nie może zostać zignorowana przez szkołę. W związku z sytuacjami zagrożenia zdrowia i życia szkoła zobowiązana jest wdrożyć procedury postępowania i reagowania w sytuacjach kryzysowych. Taki dokument powinien być w każdej jednostce oświaty. Uczniowie, ale również ich rodzice powinno zostać niezwłocznie objęciu wszechstronną pomocą psychologiczno-pedagogiczną. Pojawia się jednak wątpliwość – czy szkoła ma obowiązek zawiadomienia sądu rodzinnego o zażywaniu środków odurzających?
Presja perfekcji to prawdziwa zmora współczesnych czasów. Już w najmłodszych klasach szkoły podstawowej dostrzec można dzieci niezadowolone z własnego wyglądu, umiejętności, ocen. Przekaz medialny jest dla dzieci jasny i klarowny: musisz być piękny, silny, wysportowany, zawsze pełny energii, inteligentny i lubiany. Obraz ideału lansowany w dzisiejszym społeczeństwie utrwala się już w chłonnych umysłach najmłodszych. Prawdziwy plon zbiera jednak w okresie dojrzewania. Pojawiają się objawy depresji, zaburzeń odżywiania, zaburzeń lękowych. Jak pomóc nastolatkom poradzić sobie z nadmiernymi oczekiwaniami i perfekcjonizmem?
Specyficzne zaburzenia uczenia się to neurorozwojowe trudności takie jak dysleksja rozwojowa, dysortografia czy dyskalkulia. Ich źródłem nie jest ani obniżony intelekt, ani deficyty w dotychczasowej stymulacji do rozwoju. Część dzieci po prostu je ma – ujawniają się zazwyczaj dopiero na etapie szkolnym, choć pewne objawy są zauważalne wcześniej. Są też, jak wskazują badania, ogromnym ciężarem emocjonalnym dla dzieci, u których się pojawiają. Sprawdź, jak dbać o dobrostan psychiczny i poprawę samooceny ucznia, który zmaga się ze specyficznymi zaburzeniami rozwoju umiejętności szkolnych.
Określenie „rodzina patologiczna” wydaje się skrajnie pejoratywne. Wyrażenie „patologia” nabrało w naszym społeczeństwie ogromnie negatywnego wydźwięku. „Patologii” nikt nie chce, wszyscy się jej boją, unikają, drwią z niej. W jaki sposób myśleć o skrajnie dysfunkcyjnych rodzinach, by w ogóle umieć je wspierać w rozwoju? Jak pomagać uczniom, którzy wychowują się w społecznościach marginalizowanych lub zagrożonych marginalizacją?
Szkoły mają i stosują procedury postępowania w sytuacji spożycia alkoholu przez ucznia. Zasady te odnoszą się jednak do uczniów przebywających na terenie szkoły. Często jednak nie wiemy, jak zachować się w sytuacji, gdy nauczyciel spotka ucznia spożywającego alkohol poza szkołą, po zakończonych zajęciach. Czy nauczyciel musi zareagować, jeśli zobaczył niepełnoletniego ucznia spożywającego alkohol poza godzinami pracy szkoły?
Zachowania autoagresywne, w tym samouszkodzenia czy próby samobójcze zdarzają się nie tylko w czasie wolnym od zajęć – nierzadko mają miejsce w szkole. Zdarzenie tego rodzaju w żadnym wypadku nie może zostać zignorowane. Poznaj odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące postępowania w sytuacji, gdy uczeń targnął się na swoje zdrowie lub życie w czasie zajęć organizowanych przez szkołę.
Informacja o zażyciu lub zażywaniu środków odurzających poprzez uczniów nie może zostać zignorowana przez szkołę. W związku z sytuacjami zagrożenia zdrowia i życia szkoła zobowiązana jest wdrożyć procedury postępowania i reagowania w sytuacjach kryzysowych. Taki dokument powinien być w każdej jednostce oświaty. Uczniowie, ale również ich rodzice powinno zostać niezwłocznie objęciu wszechstronną pomocą psychologiczno-pedagogiczną. Pojawia się jednak wątpliwość – czy szkoła ma obowiązek zawiadomienia sądu rodzinnego o zażywaniu środków odurzających?
Nie jest łatwo rozmawiać z młodzieżą na temat AIDS. Dość powszechne jest przekonanie, że AIDS to problem starszych pokoleń. Nastolatki mogą myśleć, że ten kłopot dawno przeminął i obecnie zagrożenie zarażeniem jest niewielkie. Krajowe Centrum ds. AIDS donosi jednak, że to nieprawda. Codziennie na świecie wirusem HIV zakaża się 6 tysięcy osób, w Polsce to około 2-3 osoby dziennie. Rocznie w Polsce wykrywa się kilkaset zakażeń.
Profilaktyczna opieka zdrowotna w szkole jest sprawowana nad uczniami do ukończenia 19 roku życia. W przypadku uczniów z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego – do ukończenia szkoły ponadpodstawowej. O ile jednak okres sprawowania tej opieki nad osobami z niepełnosprawnością może zostać wydłużony, o tyle – jak każdy pełnoletni uczeń mogą oni wyrazić sprzeciw wobec sprawowania tej opieki. W artykule omówiono zagadnienia dotyczące opieki zdrowotnej nad pełnoletnim uczniem z niepełnosprawnością intelektualną. W przykładach wskazano na postępowanie w sytuacji, gdy uczeń ten dodatkowo choruje przewlekle – na cukrzycę.
W szkołach i przedszkolach zdarzają się sytuacje, w których konieczne jest wezwanie pogotowia ratunkowego i zabranie ucznia do szpitala. Wówczas powstaje pytanie – czy nauczyciel musi jechać z uczniem do szpitala? A co, jeżeli konieczna jest hospitalizacja, ale rodzice nie mogą przyjechać do dziecka?
Czy sztuczna inteligencja jest w stanie zastąpić człowieka? Czatbot GPT to kolejna nowinka technologiczna, która wywołuje sporo kontrowersji. Uczniowie i studenci ją pokochali, nauczyciele są zaś zaniepokojeni. Czy ma szansę stać się użytecznym narzędziem edukacyjnym? A może to tylko kolejny sposób na ściąganie? W artykule wyjaśniamy czym jest chat GPT i w jaki sposób zaczyna być wykorzystywany przez uczniów. Na końcu udzielamy wskazówek, co można zaproponować młodzieży, aby zrozumieli, że sztuczna inteligencja nie jest uznawana przez nauczycieli za wroga, ale narzędzie, które może wspierać pracę uczniów.
Problem cyberprzemocy, czyli przemocy z użyciem technologii informacyjnych i komunikacyjnych, nie jest nowy. Inne nazwy tego zjawiska to: nękanie internetowe, cyberdręczenie (cyberstalking), prześladowanie (cyberharassment) i mobbing elektroniczny (cyberbullying)[1]. Jego celem jest skrzywdzenie innej osoby. W okresie zdalnego nauczania cyberprzemoc kwitnie. Przybiera nowe, bardziej wyrafinowane formy. Dowiedz się, co sprzyja jej rozprzestrzenianiu się, a co ją blokuje. Przeczytaj również: Dzieci sieci, czyli rozwiązywanie współczesnych problemów cyberuzależnienia i cyberprzemocy.
Gry komputerowe cieszą się dużą popularnością wśród dzieci i młodzieży. Na rynku dostępny jest szeroki wachlarz gier różnych gatunków od fabularnych, poprzez przygodowe, sportowe, strategiczne, symulacyjne po zręcznościowe. Wiele gier to środowiska otwarte, które umożliwiają interakcję z innymi graczami, dzięki czemu mogą połączyć siły w dążeniu do celu albo między sobą współzawodniczyć. Większość gier zawiera komponent online, który sprawia, że młody człowiek uzyskuje dostęp do sieci, z czym wiążą się zarówno możliwości jaki i zagrożenia.