Każde dziecko to niepowtarzalna kompilacja wpływów genetyki, procesu uczenia się i doświadczeń społecznych. Niektóre z nich mają ponadto specjalne potrzeby edukacyjne, część dodatkowo także niepełnosprawność. Dla tej grupy uczniów w szkole przygotowuje się Indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny.
Obowiązkiem każdego nauczyciela, także wychowawcy klasy jest dbanie o zdrowie i bezpieczeństwo uczniów w czasie, gdy pozostają pod opieką szkoły. Niewłaściwe wywiązywanie się z tego zadania może doprowadzić do pociągnięcia wychowawcy do odpowiedzialności pracowniczej, dyscyplinarnej, karnej a także cywilnej. By tego uniknąć warto wiedzieć, jakie działania i zaniechania są zagrożone sankcjami prawnymi, a które pomogą wychowawcy zapewnić uczniom bezpieczeństwo i zatroszczyć się o ich zdrowie.
W artykule podpowiadamy, jak tworzyć zasady, stosować nagrody, wyciągać konsekwencje, sprawnie interweniować i skutecznie konfrontować się z uczniem, aby skutecznie wpływać na ucznia i osiągać zamierzone efekty wychowawcze.
Który uczeń w klasie ma predyspozycje do bycia liderem? Jak to sprawdzić? Jaką rolę przydzielić liderowi, aby mógł wykorzystać swój potencjał? Cykl artykułów to próba odpowiedzi na postawione pytania. Do pierwszego z nich załączono scenariusz godziny do dyspozycji wychowawcy z różnorodnymi ćwiczeniami oraz narzędzia przydatne do rozpoznania układu sił w grupie.
Wielu badaczy zajmowało się opisem procesu grupowego, który dzieje się również w klasach szkolnych. Okazało się, że część z ich wniosków nie znalazła potwierdzenia w dalszych badaniach, jednak… to, co obserwujemy w naszych klasach szkolnych często jest zbieżne z wnioskami badaczy. Rola i zadania wychowawcy zmieniają się zależnie od obserwowanych zachowań uczniów w grupie, a zatem potrzeb grupy. W artykule znajdziesz wskazówki dotyczące działań wychowawcy dopasowanych odpowiednio do fazy rozwoju grupy.
Jak wspomagać ucznia w trakcie bieżącej pracy na lekcji, stosownie do jego możliwości psychofizycznych i indywidualnych potrzeb? Jak zapewnić dziecku możliwie najlepsze warunki do samodzielnego działania i osiągania celów zajęć?
W życie każdej szkoły i klasy wpisane są konflikty. Dzieci czasem kłócą się, obrażają, dzielą na wrogie obozy i biją. Przyczyny takich zachowań mogą być różne, np. brak dojrzałości do innego sposobu rozwiązania sprawy. Zdarza się, że dzieci ukrywają takie sytuacje, a jednak wychowawcy powinni je zaobserwować i wkroczyć do akcji. To jeden z trudniejszych problemów do rozwiązania dla każdego pedagoga. Sytuacje konfliktowe wśród uczniów są często skomplikowane i niejednoznaczne, dlatego wymagają pogłębionej analizy oraz doboru odpowiedniej metody rozwiązania.
Próg edukacyjny, przełom klas III i IV, powoduje istotne zmiany w procesie edukacyjnym. Z nauczania zintegrowanego przechodzi się do nauczania wielu przedmiotów, uczniowie spotykają znacznie więcej nauczycieli, każdy z nich ma inne wymagania i oczekiwania. Nagle okazuje się, że dla wielu czwartoklasistów jest to trudność. Zdarza się, że dzieci jeszcze nie dojrzały do „nowego” sposobu uczenia i wymagań! Dlaczego tak się dzieje i jak można im pomóc?
W ostatnich latach jednym z kluczowych zadań szkoły i celów do osiągnięcia przez nauczycieli jest pełne włączanie uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w grupę rówieśniczą. To wiedza i umiejętności nauczycieli i wychowawców sprawiają, że kształcenie jest efektywne i najlepiej dostosowane do potrzeb uczniów. W artykule znajdziecie odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące organizacji zindywidualizowanej ścieżki kształcenia oraz wskazówki – jak zorganizować zajęcia w razie wystąpienia w szkole trudności organizacyjnych.
Sytuacje trudne, jak sobie z nimi radzić, co robić, by ich było jak najmniej? Dlaczego dzieci łamią normy? Czyja to wina, że przeklinają? Kto i kiedy buduje dziecięcy świat wartości? Dlaczego nie można zaczynać wychowywania zbyt późno? Na te i podobne pytania spróbuję odpowiedzieć w cyklu artykułów pod wspólnym tytułem „Czy ktoś potrafi zrozumieć dziecko?”.