Jednym z ważniejszych obowiązków nauczycieli udzielających pomocy psychologiczno-pedagogicznej jest formułowanie wniosków dotyczących dalszej pracy z uczniem. W artykule wyjaśniamy, na jakiej podstawie i w jaki sposób formułować wnioski do dalszej pracy z uczniem w ocenie postępów ucznia objętego pomocą psychologiczno-pedagogiczną.
W przypadku doręczenia do szkoły orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego wydanego ze względu na zagrożenie niedostosowaniem społecznym, konieczne jest zorganizowanie zajęć rewalidacyjnych. Zdarza się, że zajęcia te są zastępowane zajęciami rozwijającymi kompetencje emocjonalno-społeczne. To błąd. Przepisy prawa oświatowego regulują kwestie przydzielania form pomocy w postaci zajęć socjoterapeutycznych i zajęć rozwijających kompetencje emocjonalno-społeczne.
Jednym z rodzajów zajęć specjalistycznych są zajęcia korekcyjno-kompensacyjne. Zajęcia te organizuje i prowadzi się w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej w przedszkolach, szkołach i placówkach. Ich podstawowym celem jest korygowanie i kompensowanie zaburzeń i odchyleń rozwojowych. Zdarza się, że zajęcia te są mylone z zajęciami wyrównawczymi. Przeczytaj artykuł i dowiedz się dla kogo organizuje się zajęcia korekcyjno-kompensacyjne, ile powinny trwać oraz jakie kwalifikacje musi mieć prowadzący je nauczyciel.
Zalecenia zawarte w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego powinny być realizowane w sposób umożliwiający osiągniecie celów rozwojowych i terapeutycznych, uwzględniający harmonijny i wszechstronny rozwój dziecka we wszystkich obszarach – fizycznym, poznawczym, społecznym, emocjonalnym. O wymiarze godzin wsparcia i czasie ich trwania decyduje zespół nauczycieli i specjalistów, z uwzględnieniem zaleceń w orzeczeniu.
Uczeń posiadający orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego może być objęty nauczaniem indywidualnym. Sprawdź, czy w takim przypadku należy zapewnić mu także zajęcia rewalidacyjne i pomoc psychologiczno-pedagogiczną w szkole. Dowiedz się, jak organizować zajęcia rewalidacyjne dla ucznia objętego nauczaniem indywidualnym.
Czego potrzebuje uczeń zdolny w szkole? Jak system edukacji, a w nim pojedyncza szkoła może odpowiedzieć na te potrzeby? Czy uczeń zdolny to zasób czy wyzwanie dla nauczycieli? Na te pytania postaram się odpowiedzieć w poniższym tekście. W szczególności skupię się na rozwiązaniach prawnych, które mogą pomóc zindywidualizować wsparcie dla uczniów zdolnych.
Sposób postrzegania wychowania dwujęzycznego dziecka zmieniał się na przestrzeni czasu. Obecnie powszechne i poparte badaniami jest twierdzenie, że wychowanie dziecka w środowisku dwóch języków przynosi przede wszystkim korzyści. Daje możliwość lepszego startu w życiu zawodowym, pozwala na równorzędne zanurzenie się w dwie kultury (nie tylko kultury języka), poszerza możliwości intelektualne człowieka. Nie obywa się jednak bez problemów. Wciąż można spotkać się z mylną tezą, że dwujęzyczne wychowanie dzieci powoduje opóźnienie rozwoju mowy. W artykule wyjaśniamy, czym jest dwujęzyczność dzieci, czy wpływa na rozwój mowy dziecka oraz na co szczególną uwagę powinien zwrócić logopeda pracujący z dzieckiem bilingwalnym.
Nauczyciele języków obcych spotykają wielu uczniów zdolnych, stykają się z różnymi zdolnościami, obserwują rozwój różnorodnych talentów. Rozpoznanie zdolności oraz dostosowanie do nich programu edukacji językowej stanowi jednak nie lada wyzwanie. Tymczasem opracowanie kompleksowego modelu rozwoju uzdolnień językowych wiąże się z wieloma korzyściami zarówno dla uczniów, grupy rówieśniczej, w której funkcjonują, jak również szkoły. Co istotne, nauczyciel języka obcego nie musi nie wspierać uczniów zdolnych w osamotnieniu. Należy bowiem pamiętać, że współpraca z innymi nauczycielami, pedagogiem, psychologiem szkolnym oraz rodzicami przynosi jeszcze lepsze rezultaty.
Przepisy dotyczące zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej wskazują na obowiązek oceniania efektywności udzielonej pomocy i formułowania wniosków dotyczących dalszych działań mających na celu poprawę funkcjonowania ucznia. Przepis dotyczy jednak tylko nauczycieli udzielających pomocy w konkretnych, wskazanych z rozporządzeniu formach. Czy to oznacza, że nauczyciele nie muszą oceniać efektywności bieżącej pracy z uczniem, dla którego nie organizuje się dodatkowych form pomocy? Sprawdź, na kim spoczywa obowiązek oceniania efektywności pomocy udzielanej uczniom w czasie bieżącej pracy.
Wczesne wspomaganie rozwoju organizuje się dla dzieci posiadających opinię wydana przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną. Obecnie, ze względu na trwającą pandemię, czas oczekiwania na wydanie takiej opinii znacznie się wydłuża, a to sprawia, że w niektórych przedszkolach dzieci, mimo zdiagnozowanych przez nauczycieli potrzeb, nie otrzymują potrzebnej pomocy.
Aktualnie obowiązujące przepisy nie odnoszą się do szczegółowej organizacji zajęć wczesnego wspomagania rozwoju (WWR). Określają jedynie ogólne zasady planowania liczby godzin zajęć w miesiącu. Brak natomiast wskazówek dotyczących organizacji pracy. Czy istnieje możliwość zawieszenia prowadzenia zajęć w danym miesiącu i odpracowania godzin w kolejnym? Dowiedz się, czy możliwe jest wprowadzanie zmian do harmonogramu działań WWR.
Wydając opinię o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka należy wskazać okres, w jakim zachodzi potrzeba udzielania takiego wsparcia. Czy termin obowiązywania opinii o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju może pokrywać się z terminem rozpoczęcia nauki w szkole? Sprawdź, czy aktualne przepisy zobowiązują zespół do wydawania opinii o potrzebie wwrd na określony czas – do rozpoczęcia nauki w szkole.